در این مقاله برنامهریزی تولید صنایع فرآیندی در چارچوب مدل ریاضی شبکهای شامل مجموعهای از چندین واحد عملیاتی ارائه شده است. رویکردهای اخیر برنامهریزی احتمالی، شامل احتمال تغییرات پارامترها در طول زمان نشده و این ضعف باعث غیرکاربردی شدن این رویکرد در عمل، بیان شده است. هدف اصلی این مقاله ارایه رویکردی است که بتواند بر چالش مطرح شده، فائق آید. بر این اساس، یک برنامهریزی خطی عدد صحیح با هدف کمینه سازی مجموع هزینههای تولید، نگهداری موجودی و انحراف از بازده استاندارد، طراحی شده است. از آنجا که تغییرات میزان خروجی واحدها در قالب متغیرهای احتمالی در افق زمان در نظر گرفته شده، روش فرآیند مارکوف گسسته- زمان به کار رفته است. یک نمونه عددی بمنظور سنجش اعتبار مدل پیشنهادی، ارایه شده است. نتایج نشان میدهد که برنامه تولید ارائه شده توسط برنامهریزی پویای احتمالی پیشنهادی نسبت به رویکرد موجود (برنامهریزی احتمالی)، پنج درصد به نتایج کاربردی نزدیکتر است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |