در این مقاله، مسأله زمانبندی در محیط کارگاه باز با ماشین های انعطاف پذیر ارایه می شود. انعطاف پذیری ماشین ها بدان معناست که هر عملیات می تواند بر روی همه و یا برخی از ماشین های کارگاه پردازش شود. همچنین زمان حمل و نقل بین ماشین ها در نظر گرفته می شود. هدف این مسأله، کمینه سازی میانگین زمان تکمیل کارها است. این مسأله با توجه به ماهیت پیچیده آن، جز خانواده مسایل NP-hard است، بنابراین یک الگوریتم ژنتیک برای حل آن ارایه و طراحی می شود. برای تولید بخشی از جواب اولیه آن از یک روش ابتکاری استفاده می شود. با بکارگیری این روش، ماشین با کمترین زمان پردازش، لزوماً ماشین منتخب برای پردازش هر عملیات نیست، بلکه زمان پردازش عملیات ها روی هر ماشین و زمان حمل و نقل بین ماشین ها ملاک انتخاب قرار میگیرد. تاثیر پارامترها و اپراتورهای مختلف بر روی عملکرد الگوریتم ژنتیک پیشنهادی با روش تاگوچی صورت می گیرد و یک کران پایین تقریبی برای مسأله محاسبه شده و نتایج مربوطه با الگوریتم ژنتیک پیشنهادی مقایسه می شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |