چکیده: (10127 مشاهده)
میزان عرضه و تقاضای منابع طبیعی نه تنها وابسته به چرخههای طبیعتاند بلکه متاثر از مؤلفههای اقتصادی- اجتماعی نیز هستند. بنابراین با توجه به کمبود این منابع و رشد سریع تقاضا در سالهای اخیر، مدیریت بهینه و صحیح این منابع امری اجتنابناپذیر است. برای موفقیت این مدیریت، مشارکت بیشتر ذینفعان در تهیه مدلهای تصمیمگیری گروهی و پذیرش نتایج مدلها لازم است. در این مقاله با لحاظ این دیدگاه، یکی از روشهای انتخاب اجتماعی به نام بوردا توسعه داده می شود. این روش تصمیمگیری گروهی مبتنی بر رای گیری بوده که در آن نظرات اعضای گروه ذینفع به صورت رتبه نسبی آنها، و نه به صورت صریح و مستقیم، در تصمیمگیری اعمال شده و در نهایت اولویتبندی گزینهها ارایه میگردد. ایراد روش بوردای متداول آن است که به مولفه ذهنی مدیر گروه تصمیمگیری از جهت ریسکپذیری توجهی نمی نماید. لذا به عنوان نوآوری این مقاله، مدل اولیه روش بوردا به کمک عملگر تجمیع میانگین وزنی مرتب توسعه داده شده تا بتواند محاسبات نرمتری (Soft Computation) را در مواجهه با عدم قطعیت ها از جمله لحاظ درجه ریسکپذیری مدیر گروه تصمیمگیری داشته باشد. سپس به کمک کاربست یک مطالعه موردی واقعی، ضرورت این توسعه ریاضی نشان داده شده و سنجه مناسبی برای محاسبه امتیاز یک گزینه به روش بوردای اصلاح شده تحت شرایط عدم قطعیت تصادفی ارایه گردیده است.