در سالهای اخیر، تمایل به سرمایهگذاری و خریدوفروش اوراق بهادار توسط سرمایهگذاران خرد افزایش یافته است. این گروه از سرمایهگذاران عمدتاً در سطح متوسط خریدوفروش مینمایند و میبایست محدودیتهایی را مدنظر قرار دهند که در اغلب مدلهای کلاسیک مالی نظیر مدل مارکوویتز موردتوجه قرار نگرفته است. ازجمله این محدودیتها میتوان به هزینه معاملاتی و تعداد داراییهای موجود در سبد اشاره کرد. در این مقاله محدودیتهای سرمایهگذاران خرد برای حداکثر نمودن بازده و تخمین ریسک در مدل مارکوویتز لحاظ شده و همچنین شاخص 5 گروه از صنایع فعال در بازار بورس تهران در بازه زمانی سال 1388 تا 1391 انتخاب و یک سبد سرمایهگذاری بهینه با مدل مذکور تشکیل گردید. برای این کار مدلهای خانواده گارچ چند متغیره (MGARCH) نظیر Vech، BEKK، CCC و DCC برای بهدست آوردن واریانس شرطی مورداستفاده قرار میگیرند و با استفاده از ماتریس واریانس- کوواریانسهای مشروط بهدستآمده، اوزان بهینه برای هر صنعت محاسبه میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |