BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
تجهیزات هوایی به دلیل حساس بودن در انجام مأموریت از لحاظ زمان و دقت مورد نظر، نیازمند فرآیند تولید دقیقتری در راستای نیل به قابلیتاطمینان بالا نسبت به سایر تجهیزات است. لذا در این پژوهش با تمرکز بر روی بالگرد مورد مطالعه به بررسی قابلیتاطمینان قطعات اصلی اَرابه فرود آن به منظور ارتقای سطح قابلیتاطمینان کل محصول پرداخته شده است. و در طی آن با هدف ارائه الگوریتمی جامع و یکپارچه به منظور بهبود قابلیتاطمینان محصولات انجام گرفته است. بدین منظور، قبل از هر چیز به شناسایی عوامل مؤثر در طراحی احتمالی محصولات پرداخته شد. و سپس به مطالعه اَرابه فرود بالگرد با شناسایی ابزارهای مناسب به منظور بررسی محصول از لحاظ کارکرد و نحوۀ اتصالات و ترکیب ساختاری سیستم اَرابه فرود بالگرد مورد مطالعه پرداخته شد. در ادامه، نظر به ثابت بودن نرخ شکست در طول عمر قطعات مکانیکی؛ محاسبات پیشبینی قابلیتاطمینان با در نظر گرفتن ثابت بودن نرخ خرابی آنها با تابع توزیع نمایی انجام گرفت و نیز با قابلیتاطمینان تخصیص داده شده توسط روش FOO، مقایسه شد. در نتیجه با مشخص شدن قطعات بحرانی، به تشخیص دقیق کلیۀ آثار عدم رسیدن قابلیتاطمینان سیستم اَرابه فرود به حد استاندارد تعریف شده توسط ابزار تحلیل درخت خطا پرداخته شد. خروجیهای برگرفته از این ابزار را به ورودیهای ابزار FMEA سپرده تا به علل آثار به وجود آمده پی برده شود و عدد اولویت ریسک مربوط به هر یک از خطاها مشخص گردید. و در مرحله دوم تجزیه و تحلیل حالات بالقوه شکست و آثار آن به ارائه پیشنهاداتی جهت کاهش اعداد اولویت ریسک و بهبود قابلیتاطمینان محصول پرداخته شد. و در نهایت با طرح آزمایشی به ارائه راهکارهای باصرفه اقتصادی و زمانی به منظور اجرای پیشنهادات تغییر مواد قطعات آلومینیومی به تیتانیوم پرداخته شده است. در مجموع، هدف اصلی این مقاله ارائه الگویی برای بهبود قابلیتاطمینان قطعات مکانیکی است و در همین راستا، به ارزیابی و برنامهریزی جهت بهبود قابلیتاطمینان بالگرد در شرکت هواپیماسازی ایران با مطالعه موردی اَرابه فرود پرداخته است.
دریافت: 1393/6/30 | پذیرش: 1393/12/16 | انتشار: 1395/11/2
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
