نشریه بین المللی مهندسی صنایع و مدیریت تولید

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

هدف از این مقاله ارائه یک مدل دو سطحی به منظور تعیین یارانه بهینه تخصیص داده شده از طرف دولت به شرکت‌های جمع‌آوری و بازیابی محصولات برگشتی است. دولت به عنوان رهبر در مدل دو سطحی، به منظور دستیابی به حداکثر نرخ جمع‌آوری، به ازای هر واحد محصول جمع‌آوری شده توسط شرکت‌ها، به آن‌ها یک واحد یارانه می‌پردازد و در تلاش است تا یارانه پرداختی خود را کمینه کند. شرکت‌ها به عنوان پیرو، مراکزی را به منظور جمع‌آوری و بازیابی محصولات، تاسیس کرده و محصولات را از مشتریانی که مالک آن‌ها هستند، در ازای پرداخت مبلغی جمع‌آوری می‌کنند. مشتریان می‌توانند با توجه به مبلغ پیشنهاد شده توسط این شرکت‌ها، در مورد واگذاری محصولات خود تصمیم‌گیری کنند. هدف پیرو، بیشینه کردن سود خود با توجه به درآمدهای ناشی از بازیابی و هزینه‌های ناشی از ایجاد مراکز جمع‌آوری وبازیابی، حمل‌ونقل و همچنین مالیات بر کربن است. مدل طراحی شده با استفاده از دو روش شمارش کامل و ابتکاری و برای داده‌های واقعی برگرفته از شهر مشهد، حل شده‌است.

واژه‌های کلیدی: لجستیک معکوس، مکان‌یابی تسهیلات، برنامه‌ریزی دوسطحی، مالیات بر کربن.

متن کامل [PDF 632 kb]   (1638 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---