توجه به مفهوم قلمرو در طراحی مسکونی، ساماندهی محیط مصنوع را مطابق با نیازهای اساسی اعضای خانواده در پی خواهد داشت. در شرح مقاله به منظور شناخت ویژگیهای فرهنگی خانواده و قلمروهای ذهنی به شناخت عملکردهای خاص هر خانواده در انواع مختلف فضاها پرداخته میشود. سپس در پدیده مجاورت دو قلمرو فضایی، تأثیرات حواس بینایی، بویایی و شنوایی انسان در هر قلمرو بر قلمرو دیگر مورد بررسی قرار میگیرد. با شناسایی جایگاه قرارگیری فعالیتهای روزانه اعضای خانواده در طیف تشعشعات دریافتی و ارسالی هریک از حواس تأثیرات متقابل هر دو قلمرو فضایی به منظور "انتقال تشعشع" و یا "پذیرش تشعشع" هریک از حواس، تعیین میشود. برای دستیابی به میزان استقلال موردنیاز هر قلمرو، با تعیین میزان تأثیرات مجاز در همجواری دو قلمرو، محدوده مناسب که مبین میزان تعدیل در جهت سازگارسازی همجواری دو قلمرو و تأمین استقلال مطلوب است، مشخص میشود. این محدوده که به صورت بازهای در طیف هریک از حواس تعیین میشود، در تناظری دیگر به طور نسبی بیانگر طیف مفاصل مورد نیاز در لایههای مختلف ارزشی است.
بنابراین نمودارهای بدست آمده در مورد هر یک از حواس بیانگر طیف مفاصل پاسخگو است که در فرآیند سازگارسازی دو قلمرو فضایی همجوار مؤثرند. با توجه به تعداد طیفهای پاسخگو و ارزش جداسازی (فصل) آنها، "ظرفیت همجواری" دو فضا سنجیده میشود. با این روش میتوان به طور نسبی طیف مفاصل خطی، سطحی و یا فضایی قابل قبول را در همجواری دو فضا به منظور رسیدن به استقلال مطلوب شناسایی کرد.