انرژی نقش حیاتی در بهبود رفاه اجتماعی و اقتصادی ایفا می‌کند و اصلی ضروری در صنایع و تجارت به‌حساب می‌آید. ایران دومین ذخایر گاز طبیعی دنیا و چهارمین جایگاه تولید نفت اوپک را در اختیار دارد و از کشورهایی است که از منابع فراوان انرژی برخوردار است. از طرفی، تغییرات ژئوپلیتیکی، مسائل اجتماعی مانند رشد جمعیت، رشد اقتصادی، چالش‌های سیاسی، تغییرات اهداف و چشم‌اندازها، و پارامترهای مؤثر خارجی (مانند تغییر قیمت نفت جهانی) باعث تغییرات فزاینده‌ای در حوزه انرژی شده است و اقتصاد ایران نیازمند سیاست‌گذاری هدفمند و طرح‌های بلندمدت است. در این راستا، این نوشتار تلاش دارد با استفاده از برنامه‌ریزی سناریو مبتنی بر طرح نقشه شناخت فازی، روش تحلیل متقاطع و همچنین تجزیه‌وتحلیل ریخت‌شناسی روندهای احتمالی آینده انرژی ایران در بخش تولید بررسی نماید. چهار سناریوی محتمل برای تولید انرژی اولیه در کشور تولید شد که بیانگر محتمل‌ترین وضعیت بخش انرژی در کشور تا سال ۱۴۱۰ خواهند بود. روش یکپارچه بکار رفته در این مطالعه ضعف سایر روش‌های کمی یا کیفی را پوشش می‌دهد.
