مساله زمانبندی کارکارگاهی به‌بررسی نحوه توزیع کارها بین ماشین ها می پردازد به طوری که کارها در کمترین زمان ممکن انجام شوند. در این مساله فاکتورهایی نظیر زمان پردازش فعالیت ها و زمان موعد مقرر برای تحویل کارها، اغلب بصورت مبهم برای تحلیل گر تعریف می شوند. در چنین شرایطی، استفاده از پارامترهای فازی و اهداف چندگانه مبتنی بر علم فازی، لازم به نظر می رسد. که باعث ایجاد مساله زمانبندی کارکارگاهی فازی می شود. این مساله از مسائل غیر چندجمله ای (NP) می باشد، به همین دلیل روشی مبتنی بر الگوریتم اکتشافی بهینه سازی اکسترمال پیشنهاد می شود. به طوری که فعالیت های کم ارزش را با احتمال بیشتر انتخاب و تغییر می دهد، این باعث می شود تعداد فعالیت های کم ارزش، کمتر و تعداد فعالیتهای با ارزش یکسان، بیشتر شود در این حالت هر تغییر جزئی در زمانبندی، تغیرات زیادی در آن ایجاد می کند بنابراین باعث فرار از بهینه محلی شده و به سمت بهینه سراسری حرکت می‌کند. با توجه به نتایج حاصل از شبیه سازی بر روی داده های آزمایشی 6×6 و 10×10، روش پیشنهادی، رضایتمندی مطلوبی از اهداف مساله را با سرعت همگرایی مناسب، در مقایسه با روش های دیگر نشان می دهد، درستی جواب های ارائه شده و همچنین صحت روش پیشنهادی با استفاده از اصل همگرایی، آزمون آماری t و خطای امکان پذیری(F) اثبات شده است.

واژه‌های کلیدی: زمانبندی کارکارگاهی فازی، الگوریتم بهینه سازی اکسترمال، مسائل چند هدفه.

متن کامل [PDF 1898 kb]   (4077 دریافت)