مدیریت موجودی توسط فروشنده (VMI) یکی از استراتژی‌هایی است که به‌طور گسترده در زمینه‌ی یکپارچه‌سازی و ساده‌سازی زنجیره‌ی تأمین استفاده می‌شود. VMI، مشارکتی بین تأمین‌کننده (اغلب تولیدکننده) و خرده‌فروشان است که به موجب آن تأمین‌کننده تصمیمات مربوط به بازپرسازی خرده‌فروشان را اتخاذ می‌کند. از آن‌جا که در مطالعات پیشین ارزش زمانی پول در مدل‌های تحلیلی VMI منعکس نشده است؛ در این پژوهش برای اولین بار مدل جدیدی برای زنجیره‌ی تأمین دو سطحی یک تولیدکننده و چند خرده‌فروش تحت برنامه‌ی VMI غیرامانتی (non-consignment VMI) با درنظر گرفتن ارزش زمانی پول ارائه می‌شود. به‌منظور وارد کردن ارزش زمانی پول ابتدا ارزش فعلی هزینه‌ها در طی یک دوره محاسبه و سپس به افق بی نهایت تعمیم و بعد به هزینه‌ی همسنگ سالیانه تبدیل می‌شود. همچنین نشان داده می‌شود که تحت سیستم VMI غیرامانتی هزینه‌ی خرده‌فروشان نسبت به سیستم سنتی (بدون VMI) از کاهش زیادی برخوردار ولی تولیدکننده با افزایش هزینه مواجه می‌شود. در این پژوهش دلایل همکاری تولیدکننده با برنامه‌ی VMI علی‌رغم افزایش هزینه‌هایش به‌روشنی تبیین می‌شود. درنهایت تحلیل حساسیت به‌منظور بررسی تأثیر پارامترهای مختلف مدل بر جواب بهینه انجام می‌شود. نتایج علاوه بر درستی رفتار مدل نشان می‌داد که با درنظرگرفتن هزینه‌ی جریمه‌ی بالا‌ به ازای هر واحد کالا، مدل ارائه شده می‌تواند برای زنجیره‌ی تأمین با محدودیت ظرفیت نیز به‌کار گرفته شود.